توضیحات:
مبانی نظری واکسن های کونژوگه دارای 30 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

2-1 واکسن های کونژوگه 48..
-2-2 واکسنهای
-2-3 پاسخ های واکسن کونژوگه . .. 50
-2-4 پاسخ های واکسن پلیساکاریدی . .. 51
-2-5 عوامل دخیل در ایمونوژنسیتی واکسن های کونژوگه پلی ساکاریدی – پروتئینی . 51
-2-5-1 طول زنجیره پلی ساکاریدی 51..... ..................
-2-5-2 نوع اتصال . .. 52
-2-5-3 مولکول های حامل 52.. .. ..
EDC -2-6یا 52.. .. .. . EDAC
-2-7 کونژوگاسیون به روش آمیداسیون 53..
-2-8 تهیه کونژوگه ایمونوژن هاپتن– 1 حامل ...54
-2-9 پروتئین های حامل مناسب برای ایجاد کونژوگه های آنتی ژنیک. . . 55
-2-10 ادجوانت های مناسب در طراحی واکسن کونژوگه ..56
-2-11 سنجش فعالیت باکتری کشی .. 56

2-1 واکسن ها کونژوگه

طی بررسی های صورت گرفته توسط محققان در مورد اثرات محافظت بخش واکسن های کونژوگه پروتئنیی-پلی ساکاریدی نشان داده شده است که به منظور افزایش ایمنی زایی پلی ساکارید ها بهترین راه ، متصل نمودن پلی ساکارید به یک پروتئین ایمونوژن است و به این ترتیب یک آنتی ژن غیر وابسته به تیموس به یک آنتی ژن

وابسته به تیموس تبدیل می شود . این نوع واکسن کونژوگه پروتئین پلی ساکارید می تواند باعث تغییر کیالس آنتی بادی IgG ایجاد پاسخ های خاطره ای قوی در برابر پلی ساکارید و افزایش تمایل اتصال آنتی بادی های تولیدی به آنتی ژن پلی ساکاریدی شده و لنفوسیت های T-helper را به منظور کمک رسانی برای تولید آنتی بادی درگیر نماید و نیز باعث بر انگیخته شدن پاسخ ایمنی حتی در سینین پیایین شیود. نکتیه فیوق در کنتیرل عفونت های ناشی ازهموفیلوس آنفالنزا بسیار مهم است زییرا حیداکثر مییزان ابیتالء و میرد و مییر ناشیی از هموفیلوس آنفالنزا در کودکان کم سن و سال دیده می شود.

بنابراین واکسن های کونژوگه می توانند مقدار زیادی IgG در برابر جزء پلی ساکاریدی خود برانگیزد و مدت دوام محافظت ایجاد شدهنیز نسبتا طوالنی است هم چنین این واکسن ها باعیث بیرانگیختن آنتیی بیادی هیای همورال حتی در کودکان و نوزادان می شوند.از طرفی با توجه به مقاومت باکتری به فعیال شیدن مکمیل از راه فرعی تولید آنتی بادی اپسونین نقش مهمی در بلعیده شدن باکتری توسط ماکروفاژها دارد و نیز کمپلکس آنتیی ژن با آنتی بادی قادر است fey receptor را در سطح ماکروفاژها تحریک کند و متعاقبا فعلیت ماکروفاژها نیز برای کشتن هموفیلوس آنفالنزا افزایش می یابد. ) WHO,2006 (

-2-2 واکسنهای Hib

اولین واکسنی که به علیه Hib ساخته شد در اوایل دههی 1970 بود و از پلی ساکارید کپسولی خالص شدهی Hib تشکیل شده بود.

یک ازمایش دوشوکور))double blind از واکسنهای PRP در اویل دههی 1970 که شامل 60000 واکسین شده بین سنین 3 ماه و 5 سال بود صورت گرفت. واکسن تاثیر کوتاه مدتی برروی بچههای 18ماه یا بزرگتر کیه واکسن دریافت کرده بودند گذاشت ولی هیچ اثر محافظتی در بچه های کوچکتر نداشت. نبود تأثیر در بچههای زیر 18 ماه به علت ایمن زایی فعیف PRP در نوزادان بود. عیالوه بیراین بیا دوزهیای تکیراری PRP هییچ افزایشی در چگالی پادتن ایجاد نشده، پادتنی که تولید شده بود IgM کم کشش همراه بیا انیدکی تولیید IgG

بود و واکسن هیچ تاثیری روی عمل حلق – بینی Hib نداشت.


زیر نظر گرفتن گروه واکسنشدهها نشان داد که محافظت کلی ایجاد شده برای بچههای بیاالی 18 میاه حیدود 90% بود.

براساس این مطالعه و مطالعات دیگر روی اثربخشی واکسن، در سیال 1985 واکسین خیالص پلیی سیاکاریدی مجوز تولید گرفت و برای استفادهی افراد بین 2-5 سال یا افراد باالی 18 ماه که مراقبت هیای روزانیه شیرکت داشتند پیشنهاد شد. استفاده از این واکسن در منطق جغرافیایی مختلف آثار متفاوتی داشت و در بعضیی اییاالت تأثیر منفی و افزایش خطر ابتال به بیماری در هفته های متعاقب دریافت واکسن گزارش شد.
این افزایش احتمال ابتال به بیماری در هفته های بعد از دریافت واکسن با کاهش موقت پیادتن حقیح در سیرم نوزادان واکسن شده ارتبا ط داشت.) انستیتو پزشکی .)1994 به طورکلی به نظر میرسید کیه واکسین %50-60 موثر باشد و تا سال 1988 که واکسنهای کونژوگه )conjugate vaccina( ایجاد شیدند اسیتفاده گردیید. )

)WHO,2006